Vipassana

Wow, wat een ervaring... Echt heel bijzonder om tien dagen zo afgesloten van de wereld te leven, volledig in jezelf en zonder afleidingen. Nou ja, zonder afleidingen... M'n hoofd besloot om niet mee te doen aan de Noble Silence, die bleef continu doortetteren. Zeker in het begin was het een complete chaos. De ene gedachte na de andere, ik zag plaatsen uit m'n dagelijks leven, momenten die ik heb meegemaakt, maar zelfs songteksten of filmquotes haalden me constant uit m'n concentratie. Voor je het weet, ben je weer volledig overgenomen door je gedachten... Het was heel bijzonder om de invloed van Vipassana te ervaren, je gaat je zo concentreren op je lichaam en je geest wordt steeds helderder, je gaat steeds meer naar de kern. Het is nog niet zo dat ik gelijk alle antwoorden hebt, maar het wordt heel duidelijk hoe alles in elkaar zit. Soms was het zwaar en emotioneel, maar vooral heel rustgevend. Je merkt dat je steeds beter de balans gaat vinden. Dat is de kern van Vipassana: wat je ook ervaart, prettig of onprettig, blijf volledig in balans, zonder verlangen of afkeer. Het is echt heel bijzonder hoe de meditatie je op een dieper level brengt. Alles wat je op intellectueel niveau wel weet, ga je nu ook echt voelen. En dat maakt de ervaring zo intens en helder. Het helpt dus wel om alles op een rijtje te krijgen. Al merk ik ook dat ik er nog niet ben. Maar het voelt in ieder geval alsof ik een heel waardevol pad ben ingeslagen.

Ik kreeg tijdens de tien dagen ook steeds meer zin om te gaan genieten van het leven. Ik merkte hoe ik onderweg steeds meer m'n nieuwsgierigheid heb verloren, of in ieder geval altijd heb laten overschaduwen door angst. En ik merk nu hoe ik ervan geniet om nieuwe dingen te ontdekken, hoeveel levenslust dat geeft. Het voelt ook goed om me open te stellen voor de Indiase cultuur. De laatste twee dagen voor de Vipassana ontmoette ik een Indiase jongen. Hoewel ik eerst wat huiverig was, heeft hij me heel veel van Mumbai laten zien. Ik ben met honderden hindoes 's nachts naar een tempel gelopen om de god Ganesh te eren, ben bij zijn familie in een soort sloppenwijk van Mumbai geweest, heb waterpijp gerookt, heb in overvolle treinen gestaan waar iedereen vocht voor een plekje en niemand opstond voor een vrouw die een kind met een gebroken been in haar armen droeg... Door de hectiek van die twee dagen was het wel een verademing om aan de Vipassana te kunnen beginnen!

Op de laatste dag van de Vipassana raakte ik aan de praat met een Indiase man, Joginder. Hij moest lachen toen ik vertelde dat ik niet wist wat mijn plannen voor de volgende dag waren. Hij vertelde dat er de komende dagen bij zijn familie in een buitenwijk van Mumbai een ritueel plaatsvond, waarbij er 48 uur uit het heilige boek van de Sikhs wordt voorgelezen. Op de derde dag zou het worden afgesloten met een groot feest. Als ik wilde, was ik meer dan welkom. Ik heb er even over nagedacht en na de middagmeditatie (die ik heel erg nodig had om weer in mezelf te komen, het is best heftig om ineens weer in de wereld te komen, waarbij er ineens weer veel op je afkomt), besloot ik dat het een heel mooie kans was om het Indiase leven van zo dichtbij mee te maken. En ik ben zo blij dat ik deze beslissing heb genomen! De familie is zo vriendelijk en gastrvij. En het is prachtig om alle rituelen te zien, met hoeveel respect het boek werd binnengedragen en hoe de kamer werd omgebouwd tot een heilige ruimte met een altaar en kleden op de vloer. Het voelt heel prettig om in die kamer te zijn, vind het fijn om daar te mediteren. Alles voelt heel relaxt hier. Eerst was ik bang dat we twee dagen met de hele familie bij elkaar zouden zitten, wat misschien een beetje te intens zou zijn na zoveel dagen volledige stilte. Maar iedereen gaat gewoon z'n eigen gang. Ik kan gaan en staan waar ik wil en kan ook de rust opzoeken als ik daar behoefte aan heb. En de familie is zo geinteresseerd en enthousiast. De broers van Joginder hebben de fabrieken laten zien die ze bezitten en zijn nichtje heeft me meegenomen naar een kleermaker, waar ik Indiase jurken van haar heb gekregen, zodat ik me niet buitengesloten hoefde te voelen tijdens de gebeurtenissen.

Vrijdag vertrek ik hier. Ik reis een paar dagen samen met Joginder. Hij gaat richting het noorden, naar plaatsen die ik ook wilde bezoeken, dus het is een mooie kans om te zien hoe de treinen hier werken en om India nog meer van binnenuit te leren kennen. Daarna splitsen onze wegen en ga ik alleen verder. Ik ben zo blij met alles wat er in de korte tijd dat ik hier ben al op m'n pad is gekomen en ik heb heel veel zin in de rest van mijn reis!