Boeddha in India en Nepal

M'n tijd in India is voorbij. De laatste twee plaatsen waren eigenlijk de belangrijkste dingen die ik wilde zien in India: de lijkverbrandingen in Varanasi en de boom waaronder Boeddha verlicht is geworden in Bodhgaya. Beide plaatsen waren heel indrukwekkend. Helaas wel toeristisch, waardoor je constant wordt lastiggevallen. En waardoor er een hek om de boom van Boeddha stond. Gelukkig kon ik nog onder de takken mediteren. ;-) Het was ontzettend warm (iemand had het over 48 graden)! En er waren heel vaak stroomstoringen in Bodhgaya, waardoor de ventilator het niet deed. Het was dan echt niet uit te houden en uiteindelijk heb ik mijn matras op het balkon gelegd en daar mijn nachten doorgebracht. Na Bodhgaya ging ik nog even naar Delhi om afscheid te nemen van een paar mensen. Toen heb ik ervaren hoe geduldig India me heeft gemaakt. Mijn trein zou om 14.30 vertrekken. Toen ik (een uur te vroeg) op het station aankwam, bleek hij vierenhalf uur vertraging te hebben. Ik was te ver van het stadje vandaan om weer terug te kunnen en een stuk gaan wandelen met een zware backpack was ook niet echt een optie, dus er zat niks anders op dan te wachten op het station. Uiteindelijk vertrok de trein pas na achten. Onderweg liepen we nog meer vertraging op, waardoor ik in plaats van 5.00 pas om 15.00 aankwam... Het is zo grappig om te zien zien hoe iedereen gewoon rustig zit te zitten, niemand is ongeduldig. En je kunt ook niet anders; je moet je er volledig aan overgeven.

Op 26 mei was het dan zover: het was tijd om India te verlaten. Toch wel moeilijk om afscheid te nemen van een land dat zo vertrouwd is geworden en dat zo in m'n hart is gaan zitten. Maar m'n visum verliep, dus ik had geen keuze. Na een lange reis naar Nepal (met uiteraard weer de nodige uren vertraging), kreeg ik bij de grens mijn stempel en visum. Mijn eerste stop in Nepal was Lumbini, de geboorteplaats van Boeddha. Toen ik aankwam, hoorde ik dat die dag de geboorte van Boeddha werd gevierd. Helaas was ik te laat voor de ceremonie die bij de tempel gehouden werd, maar het was wel bijzonder om precies op die dag op die plaats te zijn! De volgende dag heb ik heel lang onder de boom gezeten waaronder Boeddha is geboren. Het was veel rustgevender dan Bodhgaya. Hier kon je echt onder de boom zitten en er was een grote tuin met bomen en wapperende Tibetaanse gebedsvlaggetjes. De dag erna wilde ik naar Pokhara. Het werd afgeraden om in de nacht te reizen, omdat het gevaarlijk was in de bergen tijdens het regenseizoen, dus ik vertrok 's ochtend vroeg. Ik ben heel blij dat ik de reis overdag heb gemaakt, want het uitzicht was prachtig! Mooie bergen met rivieren en rijstvelden. En zo veel groen! Ook hier in Pokhara is het supermooi: een groot meer omringd door bergen. Ik voel me helemaal ontspannen. Het is heerlijk om niks te hoeven en te genieten van het uitzicht. Vandaag heb ik uren gekeken naar de stromende regen vanaf het (overdekte) dakterras van een restaurant. Grappig om te zien hoe de kippen eerst snel hun hok in vluchtten, om zich later toch maar over te geven aan de regen. En zo mooi als de zon uiteindelijk door de donkere wolken breekt!

Dinsdag begint mijn Vipassana-meditatie. Weer tien dagen in volledige stilte. Door de rust hier begin ik al helemaal in de stemming te komen...