M'n ouders en zusjes

Donderdagavond ben ik met Nanna, Judith en een vriendin van Nanna naar de film op de campus geweest, Keeping Mum, met Rowan Atkinson en Maggie Smith. Het was een heel leuke film! Een echte ‘Marjolijnfilm’.

Vrijdagochtend kwamen m’n ouders en zusjes. Het was zo fijn om ze weer te zien! Na een tijdje door York gelopen te hebben, gingen we naar het Yorkshire Museum om daarna te gaan lunchen in de pub. Zo raar, ineens ben je weer als toerist in York, maar je kent het inmiddels te goed om je echt toerist te voelen. Je zit er een beetje tussenin, heel vreemd. Wat vooral ook gek was, was dat ik gewoon college had, terwijl ik daarvoor nog gewoon dat vakantiegevoel had. ’s Avonds wilden we in de pub eten, maar overal was het vol, of serveerden ze geen eten meer. Uiteindelijk besloten we om in het hotel te gaan eten. Het waren alleen nogal kleine tafeltjes. Toen ik m’n vlees wilde snijden, bleek m’n bord een stukje uit te steken en kantelde m’n hele bord in m’n schoot… Gelukkig was ik niet de enige met een lompe actie. Irene wilde ’s avonds in de hotelkamer thee zetten en ze dacht dat er maar twee mokken waren. Dus pakte ze een plastic bekertje uit de badkamer. Maar ja, kokend water in een plastic bekertje… Het hele bekertje begon te smelten! Ze was bang dat het kastje vies zou worden, dus ze pakte het bekertje (dat natuurlijk gloeiend heet was) op en liet het vervolgens op de grond vallen. Maar het was zo fijn om weer gezellig samen met m’n zusjes te kunnen lachen en kletsen!

De volgende ochtend gingen we eerst in het hotel ontbijten. We wilden eigenlijk naar Whitby gaan, maar toen bedachten we dat dat misschien een beetje onhandig zou zijn, omdat dat best een eindje rijden was en ze weer bijtijds weg moesten om op tijd bij de boot te zijn. We besloten om maar gewoon rustig in York te blijven. We hebben de veertiende-eeuwse Merchant Adventurers Hall bezocht, waar vroeger onder andere toneelstukken werden opgevoerd en waar handel werd gedreven. Toen het lunchtijd was, hebben we in ‘onze’ tearoom thee gedronken met scones. Daarna nog een stukje over de stadsmuur gelopen en ten slotte de middag afgesloten in de pub. Het was alweer voorbij. Toen ze weg waren, merkte ik wel dat ik ze miste. Ik had dat nu niet verwacht. Vorige keer was ik er goed op voorbereid, omdat ik toen ineens alleen zou zijn en niet wist wat me te wachten stond. Daardoor viel het toen heel erg mee. Maar nu kwam het gevoel onverwachts, want ik wist dat alles prima ging en ik ken inmiddels genoeg mensen om me niet eenzaam te hoeven voelen. Maar toch is het anders als je mensen van wie je houdt in de buurt hebt… Gelukkig is het niet zo dat dat gevoel blijft overheersen, want zodra het gewone leven na het weekend weer begon, zat ik daar weer gelijk helemaal in en was ik weer helemaal blij dat ik hier ben!

Zondag was er geen wandeling en het was heerlijk om weer een keertje uit te kunnen slapen en rustig op te kunnen staan op zondag. Het fijnste was dat m’n ouders hun oude koffiezetapparaat hadden meegenomen, waardoor ik heerlijk kon ontbijten met een kopje koffie (de oploskoffie begon aardig te vervelen…). Verder was het een rustige studiezondag.

Maandag hebben Judith en ik weer de hele dag in de bieb vertoefd. Het was een dag met te veel keuzemogelijkheden, en als ik iets niet kan, is het keuzes maken… De middeleeuwse film was Disney's Robin Hood en de film die op de campus draaide, was Everything is Illuminated, die ook erg goed schijnt te zijn. Ook Judith en Erik konden niet kiezen en uiteindelijk besloten we om naar Robin Hood te gaan. Van tevoren aten Judith en ik in de pub. Na afloop van de film zou een aantal mensen wat gaan drinken. Maar Lean had ook gevraagd of ik naar de pub kwam. Twijfel twijfel… toch naar de pub met de ‘film-mensen’. Was erg gezellig en ook een supergezellige pub, met een haardvuur!

Judith en ik spraken voor dinsdag weer af om de hele dag te studeren en ook Erik wilde wel mee. Normaal beginnen we de dag met koffie op de campus, maar nu kwamen ze bij mij koffie drinken (ben echt heel blij met het koffiezetapparaat!). We hadden alledrie een superproductieve dag. ’s Avonds op de campus gegeten en zelfs daarna nog verder gestudeerd (al merkten we wel dat onze hersenen niet meer zo goed in staat waren om nog kennis op te nemen en te verwerken). De avond heel gezellig geëindigd met een drankje in JJ’s, de bar van Halifax. Donderdag moet ik een presentatie geven in de Minster over graftomben, dus morgen ga ik daar even heen om te kijken waar alles precies staat. Judith en Erik boden aan om mee te gaan, echt superfijn! Misschien kunnen ze feedback geven, of me op bepaalde dingen wijzen. Wel vervelend dat de tijd zo snel gaat, want ik heb het gevoel dat ik nog te veel moet voorbereiden, terwijl ik nog maar één dag heb. Maar ja, we zien wel, komt wel goed…

Verder schijnen sommige mensen nogal bezorgd te zijn of ik ook nog wel studeer en of ik Dennis niet aan het vergeten ben. Ik kan je geruststellen: ik studeer iedere dag braaf en in het weekend (en soms ’s avonds) ga ik iets leuks doen. Maar dat ik het hier naar m’n zin heb, betekent niet dat ik Dennis ben vergeten, hoor! Natuurlijk mis ’m. We spreken elkaar regelmatig en we kijken er heel erg naar uit om elkaar weer te zien! So don’t worry, het gaat hartstikke goed tussen Den en mij!